Jak obiektywnie ocenić gminną władzę?

Na przykładzie Roberta Biedronia widać, jak rozbieżne mogą być oceny mediów, mieszkańców i Rady Miasta. Biedroń, człowiek skądinąd bardzo sympatyczny, jest ulubieńcem liberalnych mediów. Prezydentem Słupska został dosyć niespodziewanie i już na początku urzędowania zaczęły pojawiać się relacje, jakie to rewolucyjne zmiany poczynił w zaniedbanym mieście Nowy Pan Prezydent.
Rzecz jasna nikt nie analizował budżetu miasta, poziomu inwestycji, spłat zadłużenia i podejścia do żmudnych, codziennych obowiązków. Media uznają, te rzeczy za nudne i nie warte uwagi widzów i słuchaczy. Wystarczyło żeby Pan Robert przyjechał do pracy rowerem, opowiedział w telewizji, jak z troską pochyla się nad ludzką biedą, aby uznać go za genialnego prezydenta miasta, a w przyszłości najlepszego następcę Andrzeja Dudy. Tymczasem nawet radni z PO wstrzymali się podczas głosowania nad absolutorium, zarzucając Biedroniowi niski poziom inwestycji, brak zainteresowania realnymi problemami miasta.

Przeciwieństwem Biedronia może być Prezydent Suwałk Pan Czesław Renkiewicz, niezbyt dobry mówca, człowiek skromny i z pozoru niemedialny, ale znakomity gospodarz. Suwałki dzięki staraniom dwóch ostatnich prezydentów zmieniły się nie do poznania. Renkiewicz z rozmachem kontynuuje proces radykalnej odnowy Suwałk zapoczątkowany przez śp. Józefa Gajewskiego. Suwałki radykalnie odmieniły swoje oblicze, wyprzedzając pod tym względem Białystok i Łomżę.

Tym, co różni samorządowca od partyjnego politykiera jest konkret. Wójt, burmistrz, prezydent startując w wyborach działa jak każdy polityk wykorzystujący socjotechnikę w imię wyborczego sukcesu. Ale po zwycięskich wyborach przychodzi nieuchronna konfrontacja z realnymi ludzkimi problemami, których nie da się zagadać. Inwestycje, problemy społeczne, ubogi budżet nabierają realnych, często trudnych do ogarnięcia kształtów. Poruszanie się w tak skomplikowanej materii wymaga zdolności organizacyjnych, wiedzy, doświadczenia i choć umiejętności medialne są bardzo przydatne, to nie zastąpią działań czysto menadżerskich.

Jakie cechy powinny charakteryzować idealnego samorządowca? Najlepsi samorządowcy w swej osobowości muszą łączyć temperament menadżera i wrażliwość działacza społecznego. Pochylenie się nad ludzkimi problemami, otwartość, delikatność i wrażliwość, a więc cechy odróżniające Roberta Biedronia od politycznego planktonu, muszą iść w parze z twardą walką w imię dobra gminnej wspólnoty. Jest to połączenie z pozoru całkowicie rozbieżnych typów osobowości, ale dzięki takim postaciom samorządy osiągnęły największe sukcesy.