Roman Fiedorowicz | Wybory Samorządowe 2018

Podczas kampanii wyborczej odbyłem szereg spotkań z mieszkańcami. Ze wszystkich rozmów przebijała potrzeba zmian w zarządzaniu Gminą.

W ulotce wyborczej pod hasłem „W dobrym kierunku” Pan Wójt Andrzej Szymulewski zaprezentował swój program wyborczy i pochwalił się osiągnięciami.

Na przykładzie Roberta Biedronia widać, jak rozbieżne mogą być oceny mediów, mieszkańców i Rady Miasta. Biedroń, człowiek skądinąd bardzo sympatyczny, jest ulubieńcem liberalnych mediów. Prezydentem Słupska został dosyć niespodziewanie i już na początku urzędowania zaczęły pojawiać się relacje, jakie to rewolucyjne zmiany poczynił w zaniedbanym mieście Nowy Pan Prezydent.

Zasadniczym celem rewitalizacji powinno być przywrócenie do życia zaniedbanych dzielnic, ulic, placów. Samo odnowienie elewacji i naprawa nawierzchni niewiele zmieni, jeżeli w zaniedbaną tkankę miejską nie wprowadzimy nowego ducha.

Na spotkaniu wyborczym w Suchej Wsi pani Anna G. z konkurencyjnego komitetu „Odnowa Gminy Raczki” zarzuciła mi, że dwadzieścia dwa lata mojej pracy na stanowisku Wójta „były okresem zastoju i marazmu”. Szanując prawo do własnego zdania, głęboko nie zgadzałem się z tak kategoryczną opinią. W uzasadnieniu usłyszałem, że gmina nie wykorzystywała funduszy unijnych, ponieważ nie zatrudnialiśmy pracownika, który potrafiłby wypełniać wnioski, ma to świadczyć o nieudolności Wójta. Nie sposób w krótkim tekście wymienić wszystkie dotacji pochodzące z Unii Europejskiej.

Każde miasteczko musi dziś mieć swój festiwal. Kiedy przychodzi okres kanikuły Rzeczpospolita kipi festiwalami. Wybór jest tak wielki, że imprezy cierpią na deficyt publiczności.

Pan Wójt Andrzej Szymulewski w ramach programu wyborczego obiecywał utworzenie cytuję: Społecznej Rady Przedsiębiorców z Gminy Raczki przy wójcie (pisownia oryginalna). Pomysł zakończył się klapą, ponieważ dążenia obydwu podmiotów okazały się rozbieżne. 

Rewaloryzacja miast jest dziś bardzo modna. Niewiele mówi się o rewaloryzacji dróg i nie chodzi tu o bieżące remonty, a raczej o przywrócenie starym traktom ich dawnej roli. Nie zawsze jest to możliwe, ale kiedy staniemy na skrzyżowaniu dróg w Chodźkach, nieuchronnie nadchodzi refleksja, że znaleźliśmy się w miejscu przecięcia historycznych traktów, dziś niestety zapomnianych. 

Kiedy zaczyna się i gdzie się kończy samorządność?  Początkiem może być prosta refleksja wyzwalająca ludzką aktywność- Ja to ja sam i moje otoczenie. Nie ochronię siebie, jeśli nie będę chronić otoczenia. Dopiero później zjawia się imperatyw - Rób co możesz, w miejscu w jakim jesteś i z tym co masz.

SAMORZĄD TWORZĄ WSZYSCY MIESZKAŃCY GMINY. PARTYJNY SPÓR, KTÓRY PODZIELIŁ POLSKĘ NIE MUSI DOTYCZYĆ LOKALNEGO SAMORZĄDU. NATURALNYM PRZEDMIOTEM SPORU, MOGĄ BYĆ RÓŻNICE W POGLĄDACH DOTYCZĄCYCH ROZWOJU GMINY, ALE PRZENOSZENIE PARTYJNYCH KONFLIKTÓW NA RADĘ GMINY NISZCZY WSPÓLNOTĘ. Samorządy odmieniły oblicze Polski, zbudowały infrastrukturę miast i wsi. Odniesiony sukces jest najczęściej kojarzony z zaradnością i siłą przebicia wójta, czy burmistrza, natomiast niedoceniany jest jego społeczny wymiar, wynikający z udziału wspólnoty samorządowej. Jak wielu wójtów i burmistrzów sądziłem, że idea społeczeństwa aktywnego, uczestniczącego w procesie decyzyjnym jest odległym planem, który zostanie zrealizowany, kiedy gminy uporają się z podstawowymi problemami natury gospodarczej. Dziś przyznaję, że było to poważnym błędem. Polski, odrodzony samorząd dobiega trzydziestki, a idea społeczeństwa obywatelskiego jest abstrakcyjną wydmuszką. Powstaje wrażenie, że wiele grup społecznych c